Mei 2016

Onze kersverse nieuwe student: Choi Oeng. Hij is 20 jaar. Zijn grote hobby is voetbal. Zijn vader is 7 jaar geleden overleden aan kanker; zijn opa en oma zijn vorig jaar overleden. Zijn moeder heeft reuma en veel last van haar gewrichten. Ze kan voor zichzelf zorgen zolang het niet te zwaar wordt. Naast haar pensioen van 750 Yuan = € 100,– p.m. verdient ze wat bij met naaiwerk. Oeng heeft het 1e jaar van de sport opleiding gedaan, omdat hij al van jongs af aan graag sportleraar op school wil worden. Zijn opleiding bestaat hoofdzakelijk uit diverse sporten, Engelse les en psychologie. Toen hij vorig jaar de toelatingstoets voor de universiteit moest doen, wilde hij dat eigenlijk niet omdat er toch geen geld was om naar de universiteit te gaan. Maar zijn moeder geloofde dat ze geholpen zouden worden. Gelukkig mocht hij in de uitzending van het TV station. Hij is ontzettend dankbaar dat we hem vanaf het 2e studiejaar willen helpen!

Kim Choen Hwa vindt het leuk op de universiteit. Het 1e jaar was erg wennen. Ze heeft voor de meeste vakken boven een 7,5 gehaald en voor de Chinese taal zelfs een 8,5. De Chinese taal is ontzettend moeilijk; er zijn wel 10.000 karakters. De meeste mensen kennen ongeveer 3.000 karaktertekens. Als ze klaar is met haar 4 jarige studie kan ze in het onderwijs, als tolk of bij Buitenlandse Zaken gaan werken. Ze is dankbaar dat ze bij ons haar hart kan uitstorten. Ze gaat zo vaak ze kan naar haar opa en oma omdat ze bij hen is opgegroeid. Haar moeder is bij de geboorte heel erg gehandicapt geraakt en haar vader is verstandelijk gehandicapt, zodat ze niet voor haar konden zorgen.

Lee Heh Jang is klaar met het 2e jaar van de studie Psychologie. Ze vindt de opleiding erg zwaar. Ze heeft kinderpsychologie als afstudeerrichting gekozen. Omdat het vierde jaar een stagejaar is moet de complete leerstof van 4 jaar in 3 jaar geleerd worden. Daarnaast moeten de studenten verplicht aan allerlei activiteiten van school deelnemen in de weekenden. Dat betekent dus weinig rust. Met haar gezondheid gaat het gelukkig goed.

Dzang So Rjong heeft de 3e klas van de middelbare school afgerond. Het afgelopen jaar heeft hij lagere cijfers gehaald. In dit jaar moest hij een toets doen om te bepalen op welk niveau hij verder kon leren. Als hij goed zijn best zou doen en een goede toets zou maken, dan zou hij misschien naar de hogere middelbare school kunnen gaan, anders moet hij naar de beroepsschool. Dat is zoiets van: of naar het vwo of naar het mbo. Helaas heeft hij niet genoeg punten gehaald om de hogere middelbare school te kunnen halen. Zijn ouders hebben heel veel problemen met hem, omdat hij niet naar hen wil luisteren. In overleg met hen, maar met pijn in ons hart, hebben wij daarom besloten om onze hulp aan hem stop te zetten.

Huwelijk van Sin Eh Hwa

 Huwelijk van Kim Sul Rjun

In memoriam. Op woensdag 8 juni is de oma van Hjun Wun Moe overleden. Zij is 84 jaar geworden. Zij had al een tijd lang last van haar hart, maar heeft dit niet verteld, omdat de medische kosten in China allemaal zelf betaald moeten worden. Wun Moe werkt gedurende een paar jaar in Zuid Korea, omdat de salarissen daar veel hoger zijn dan in China. Hij moest dus plotseling naar China komen voor de crematie op zaterdag 11 juni 2016. Wij waren uitgenodigd om haar de laatste eer te bewijzen. Deze gebeurtenis heeft heel veel indruk bij mij achtergelaten. De familieleden doen hier alle handelingen zelf, op de verbranding na. Buiten werd nog een afscheidsceremonie gehouden, terwijl het lichaam van oma werd verbrand. Je zag de zwarte rook opstijgen uit de schoorsteen en vooral de geur vond ik vreselijk. Gelukkig mocht ik er zijn om Wun Moe en zijn vrouw te troosten, want oma was degene die hem heeft opgevoed en voor hem heeft gezorgd. Hij is terug naar Zuid Korea gegaan en zijn vrouw naar Beijing. Dat is vaak moeilijk voor jonge mensen die getrouwd zijn: vanwege het salaris kiezen ze er voor om naar Zuid Korea te gaan, maar dat betekent wel jarenlange scheiding van elkaar. Gelukkig dat je tegenwoordig via multi-media en smartphones wel dagelijks contact kunt hebben.

Omdat we in de buurt waren, hebben we Kim Rjong Il een bezoek gebracht. Hij komt in zijn pyjama uit de slaapkamer en vertelt dat hij vorig jaar een hart operatie heeft gehad. Hij heeft een bypass en een kastje gekregen tegen hartritme stoornissen. Hij heeft het grote litteken laten zien op zijn borst. Hij heeft ook veel last van hoge bloeddruk. Hij komt de dag door met zijn hobby: lezen. Ze hebben nu een heel mooi groot huis met een klein winkeltje aan huis, een soort winkel van Sinkel.

De heer Hoh Doek Soe – 78 jaar

Hij heeft een maand in het ziekenhuis gelegen vanwege een vergrote prostaat en is sinds 5 dagen weer thuis. De overheid heeft 80 % van de ziekenhuiskosten betaald en de andere 20 % hebben de buren bij elkaar gelegd. Hij heeft elke maand de 250 Yuan van ons ontvangen. Omdat hij dat bovenop zijn basisuitkering krijgt, geeft hij nu ook wel eens wat aan mensen die alleen maar een basisuitkering krijgen. Hij heeft een heel groot hart en helpt graag anderen. De heer Huh is op 8 augustus 2016 verhuisd naar een appartement op de 1e verdieping in een kleine stad dicht bij het dorp waar hij woonde. Dat is een enorme zegen voor hem!

Elk jaar ga ik tijdens de reis een dag naar Tumen om te bidden bij de grens tussen China en NK. De (grens)rivier is dit jaar heel erg breed en de bergen in NK zijn nog veel kaler geworden dan ze al waren. Je ziet er nauwelijks teken van leven. Het waait heel erg, maar de zon schijnt in ieder geval. Ik bid voor de NK mensen en de buitenlandse mensen die hier gevangen zitten. Ik lees Psalm 103 hardop voor en bid NK Gods zegen toe. Het doet me goed om daarvoor elk jaar hier naar toe te komen. Als we nog even naar de winkeltjes gaan, begint het ineens hard waaien….. het gaat stormen, hagelen en keihard regenen. Het is noodweer! Het lijkt of God even wil laten zien wie Hij is en dat Hij boos is over al het onrecht wat er gebeurt! Onderweg naar huis zie ik door de dikke bewolking ineens de zon prachtig in al zijn volheid schijnen door een heel klein gaatje! Ik zie het als een bemoediging dat de Heer blij is dat ik aan de grens het Licht heb laten schijnen.

Er zijn 5 nieuwe gehandicapte kinderen bij gekomen. Er woont nu ook een jongen van 14 jaar die op de middelbare school zit. Hij is gezond, maar een weeskind en daarom slaapt hij hier. Er zijn ondertussen 3 gehandicapte kinderen getrouwd en er wonen en werken 4 gehandicapte kinderen in Zuid Korea. De heer Lee is heel erg trots dat het zo goed gaat met de kinderen. Hij heeft van de overheid een officiële vergunning tot 2020 voor het runnen van het gehandicaptenhuis. Ook heeft hij een officiële erkenning voor het begeleiden van probleemkinderen. Sommige kinderen zijn onhandelbaar. Zij krijgen een soort heropvoeding bij hem en kunnen daarna weer naar huis.

We hebben alle kinderen weer heel blij mogen maken met de post uit Nederland. Op mijn vraag of zij nog post wilden hebben, klonk het als uit één mond: JAAAAA! Deze keer waren het niet alleen maar brieven, maar ook kaartjes met de tekst dat ze allemaal een parel zijn in Gods Hand. Ook hebben ze allemaal een mooi gehaakt hartje gekregen dat ze ergens aan kunnen bevestigen. Ik had kaartjes gemaakt met het “Onze Vader”, dat we samen hebben gebeden.

Vorig jaar is met onze hulp een gedeelte aangebouwd, dat dienst doet als opslagruimte en als vangnet voor de koude noordenwind. Het scheelt wel 5 graden in de winter! Daar zijn ze heel erg blij mee. Dit jaar is de elektrische bedrading door het hele huis vervangen, omdat de oude bedrading te gevaarlijk was. De muren in de huis-eetkamer moesten helemaal opgeknapt worden. De pleisterlaag viel eraf en de muren waren helemaal smerig. Wat een zegen dat we hen daar dit jaar mee konden helpen!

De oude kachel heeft de afgelopen winter voor nogal wat problemen gezorgd. In het stookhok ontwikkelde zich vaak rook die tot in de huiskamer doordrong. Naast het stookhok hadden zij een aparte ouderwetse kookgelegenheid die ook vervangen moest worden. Deze kookgelegenheid hebben ze nodig, omdat er voor zoveel mensen gekookt moet worden en alleen hier de hele grote pannen op kunnen.

Gelukkig konden we hen geruststellen dat er iemand een gift heeft gegeven om een nieuwe kachel aan te schaffen. Prijs de Heer!

In memoriam.

In mei is Jang Duk Bong overleden. Het was een verstandelijk gehandicapte weesjongen van 20 jaar die sinds januari 2015 bij hun woonde. Een paar dagen na ons bezoek kreeg hij pijn in zijn buik. De heer Lee is gelijk met hem naar het ziekenhuis in Long Jing gegaan, maar daar konden ze niets voor hem doen. Hij is daarna naar het ziekenhuis in Yanji overgebracht, maar ook daar konden ze niets voor hem doen. Drie uur later, om 12.31 uur, was hij overleden. Hij had waarschijnlijk een knoop in zijn darmen en daar is vaak niets aan te doen.

Dit is de eerste keer dat er iemand is overleden sinds de heer Lee het gehandicaptenhuis heeft. Dat heeft een hele impact gehad op hem. Hij is dagenlang in shock geweest.

Vlak na aankomst in China zijn we op bezoek gegaan bij de Heer Han om te bespreken hoe we de bouw van de stal zouden gaan aanpakken. Toen we daar aankwamen zagen we tot onze grote verrassing dat zij al aan de bouw van een stal begonnen waren! De heer Han wilde ons verrassen! Nou, dat was echt het geval! We hebben hem uitgelegd dat dit niet de manier is zoals wij met elkaar willen werken. Eerst goede afspraken maken en daarna beginnen. Toen vertelde hij dat hij in oktober 2015 is begonnen, omdat de strenge winter er aan kwam. Aangezien wij hem hadden toegezegd dat wij ons best zouden doen om hem te helpen, is hij alvast met de bouw begonnen. Achteraf gezien is het toch ook wel heel goed dat hij zijn vertrouwen op onze Vader heeft gesteld. Dat heb ik natuurlijk ook: ik ben ervan overtuigd dat dit werk in Zijn plan is en dat Hij in alles zal voorzien. De eerste toezegging voor financiële middelen kwam op 4 november 2015, dus vlak nadat de bouw begonnen was!

Op het moment dat de winter intrad stonden alleen de buitenmuren van de grote stal er, met een – nog niet geïsoleerd – dak. Dat was helaas niet genoeg bescherming tijdens de strenge winter en daarom zijn er ook in de afgelopen wintermaanden weer kalfjes gestorven.

Er moet nog veel gebeuren voordat de stal echt af is: de grond moet geëgaliseerd worden, het dak geïsoleerd en de dakpannen moeten er nog op, de binnenkant van de stal moet afgemaakt worden en er zal een aparte stal van 100 m2 voor de pasgeboren kalfjes gebouwd worden, zodat ze niet vertrapt worden door de grote koeien. Deze ruimte kan ook als quarantaineruimte gebruikt worden, zodat de andere koeien niet aangestoken worden als er een ziek is. Daarnaast wordt er een aparte ruimte gemaakt om het veevoer te bereiden en op te slaan. Wij zijn een aantal keer gaan kijken naar de vorderingen. Op dit moment zijn de muren van alle ruimtes opgebouwd en wordt er begonnen met de verdere afwerking.

Er is een paar maanden geleden een klein meisje in huis opgenomen. Zij heet Lee Ien Ok. Zij is 6 jaar (5 jaar Nederlandse leeftijd) maar heeft het verstand van een kindje van 2 jaar. Haar moeder is een psychiatrisch patiënt en is in een psychiatrische kliniek opgenomen. Haar vader is zwak begaafd en kan niet voor haar zorgen. Haar tante werkt op het moment in Zuid Korea en zal, zodra zij weer in China is, haar komen ophalen om voor haar te zorgen.

De heer Han is heel erg blij dat we hem willen helpen. Hij was bang dat we dat niet meer zouden doen, omdat hij vorig jaar al begonnen was. Elke ochtend neemt hij uitgebreid tijd om samen met God te zijn en hulp te vragen voor al het werk dat gedaan moet worden. Zijn zus zegt dat hij nooit moppert en altijd dankbaar is. Wat een grote opluchting voor hem: de tranen staan hem en zijn zus in hun ogen! Samen danken we God dat Hij in alles zal voorzien! Ik heb hen bemoedigd door te vertellen dat God precies wist dat zij hulp nodig hadden. Hij heeft hun hulpgeroep gehoord en naar hen omgezien. Er zijn veel mensen in China die hulp nodig hebben, maar Hij heeft ons naar hen toe geleid! Daar zijn ze erg dankbaar voor. Prijs de Heer!

Tot nu toe hebben we 300.000 Yuan = € 41.000,– aan hem gegeven. Voor de bouw hebben we nog zeker 150.000 Yuan = € 20.000,–nodig. We hopen dat u hen wilt blijven helpen!