Mei 2015

Lee Jung Dzin heeft zijn opleiding Techniek met succes afgerond. Vanaf 8 juli 2015 is hij bij een elektriciteitsbedrijf in Guangzou gaan werken. De wervingsprocedure voor een baan gaat als volgt: een aantal bedrijven uit heel China komen naar de school. Dan moeten de leerlingen een test doen en besluiten de bedrijven wie ze in dienst willen nemen. Jung Dzin kon kiezen uit 4 bedrijven. Hij heeft voor dit bedrijf gekozen omdat hij daar het meeste kan verdienen. Tijdens zijn proefperiode verdient hij 3.000 Yuan (€ 415,–) exclusief kost en inwoning. Bij een vaste aanstelling zal dat al snel 5.000 Yuan (€ 690,–) worden. Hij is een volwassen man geworden en richt zich nu op de toekomst: Eerst wil hij voor zijn moeder een appartement kopen en wil heel graag een vriendin, trouwen en kinderen krijgen: huisje boompje beestje zouden wij zeggen.

Lee Jun Bie is klaar met haar 5 jarige opleiding Medicijnen. Ze heeft in haar laatste studiejaar 8 maanden stage gelopen in een ziekenhuis in Yanji. Dat was heel hard werken en ze heeft er veel geleerd. De eerste operatie die ze meemaakte vond ze heel eng, maar later raakte ze er meer aan gewend. Haar schildklier is goed onder controle omdat ze medicijnen uit Zuid Korea gebruikt. Ze werkt sinds 10 juli 2015 in een ziekenhuis in Longjing. Ze heeft er voor gekozen om eerst wat meer ervaring in het ziekenhuis op te doen en dan later verder te studeren voor arts. Van een onzeker meisje is zij nu een heel volwassen vrouw geworden, die weet wat ze kan en wil.

Lee Heh Jang is klaar met het 1e jaar van de studie Psychologie. We hebben haar voor de eerste keer ontmoet. Het is een aardig en spontaan meisje. Zij is heel erg dankbaar dat we haar helpen om te studeren. Zij heeft niemand om op terug te kunnen vallen, omdat ze wees is. We hebben in China zoveel mogelijk tijd met haar doorgebracht om haar te bemoedigen. Voor haar studie hebben we haar een laptop gegeven.

Dzang So Rjong is een jongen van 14 jaar. Hij zit in de 3e klas van de middelbare school en vindt het fijn vindt om te leren. Vooral Engels vindt hij leuk, maar ook heel moeilijk. Hij houdt van sporten: basketbal, voetval en badminton. Zijn vader was boer, maar is 8 jaar geleden blind geworden. Zijn NK moeder heeft vaak last van haar rug van het harde werken. Omdat zijn vader gehandicapt is ontvangen ze een uitkering van 200 Yuan (€ 27,50) per maand. Ondanks dat hij op de middelbare school zit, willen we hem toch graag helpen met een bijdrage van 500 Yuan (€ 70,–) per maand.

De heer Hoh Doek Soe – 78 jaar

Deze man heeft geen familie en is heel erg arm. Hij heeft 10 jaar voor zijn vrouw gezorgd, nadat zij een hersenbloeding had gekregen. Zeven jaar geleden is zij overleden. Ze hebben 2 kinderen geadopteerd, maar nadat zij getrouwd zijn heeft hij nooit meer iets van ze gehoord. Hij heeft op de universiteit mijnbouwkunde gestudeerd en jaren in de kolenmijnen gewerkt, nooit als baas altijd als mijnwerker. Zijn gezondheid is daardoor erg slecht en heeft hij reuma. Hij kan heel moeilijk lopen als het slecht weer is. Voor de pijn moet hij altijd medicijnen slikken. Hij krijgt een uitkering van 175 Yuan (€ 25,–) per maand. Hij kon maar 1 x per maand een beetje vlees eten. Sinds 2014 helpen we hem met 250 Yuan (€ 35,–) per maand. Zijn huisje staat op instorten. Zijn grootste vriend is een poes die er al net zo smoezelig uitziet als de rest van het oude huisje, maar ik kan me voorstellen dat hij wat troost kan vinden bij het diertje. Hij is heel erg dankbaar dat het leven nu iets gemakkelijker is geworden voor hem.

Per jaar ondersteunen we onze studenten met 15.000 Yuan (€ 2.085,-). Dit bedrag is bestemd voor collegegeld, kost en inwoning, boeken en een klein beetje zakgeld. Voor het schooljaar 2015-2016 hebben we afgesproken om 2 studenten financieel te ondersteunen. Vanaf september zullen we een nieuwe student verwelkomen.

Helaas was de koers van de Yuan in mei 2015 heel ongunstig. Voor € 1,- kregen we 6,67 Yuan, een derde minder dan de 10 Yuan die we in 2004 kregen. Onze contactpersoon mevrouw Lee is gepromoveerd naar een hogere functie binnen het tv-station; we hebben een nieuwe contactpersoon gekregen, mevrouw Dzji.

De heer Lee is heel dankbaar voor alle hulp die hij al jarenlang van ons ontvangt. Daardoor is hij in staat om in het leven van gehandicapte kinderen een groot verschil te maken.

Er zijn 3 nieuwe kinderen bij gekomen. Jang Duk Bong, een weesjongen van 19 jaar en Kim Sung Heh, een weesmeisje van 20 jaar. Allebei zijn zij verstandelijk gehandicapt. Lee Dzeh Rik is een gezonde jongen van 11 jaar. Hij is alleen; zijn moeder is weggegaan toen hij nog heel jong was en zijn vader heeft zelfmoord gepleegd. Hij zit in groep 6 van de basisschool. Er zijn nu 3 niet gehandicapte kinderen die op een gewone school zitten.

Zoals elk jaar kijken ze uit naar de “postbode” uit Nederland. Ik vind het jammer dat ik de taal niet zo heel goed spreek, maar juist mijn gebrekkig Koreaans vinden ze wel heel erg leuk. Deze keer hebben ze een mooie bedankbrief gemaakt.

In onze brief van 3 april 2015 zijn we de actie “kolen-ketel” gestart. Deze kost ongeveer 12.000 Yuan ( € 1.785–). Helaas hebben we te weinig giften binnen gekregen om een nieuwe aan te schaffen. Hij is echt heel oud en op sommige punten ook een beetje gevaarlijk. We zullen blijven sparen om de ketel te kunnen vervangen.

De grootste nood op dit moment is de noord-west muur. In de winter staat daar meestal een harde ijskoude wind, waardoor de jongenskamer heel koud is. Daar moet een extra muur gebouwd worden, om de warmte binnen te houden. Dat scheelt wel 5 graden. De aanbouw van de muur kost ongeveer 16.000 Yuan (€ 2.250,–). Ook hiervoor willen we gaan sparen!

Gelukkig is er ook goed nieuws. Er is een nieuwe keuken gemaakt. De kastjes zijn vervangen. Het zijn nu aluminium kastjes van een goede kwaliteit. Daarnaast zijn de vloeren beneden, in de gang en in het klaslokaal vernieuwd.

Vanaf augustus 2014 heeft de heer Lee ervoor gekozen om alle kinderen 20 minuten per dag te laten werken. Er zijn 6 kinderen die dat niet kunnen. Ze moeten bijv. helpen met het huis schoonmaken, afwassen, onkruid weghalen e.d. Ook leert hij verschillende kinderen om rekeningen te gaan betalen en boodschappen te doen. Hij wil hen leren om zo zelfstandig mogelijk te worden. Een van de kinderen werkt 5 dagen per week bij een kapsalon. Hij zorgt dat de kinderen altijd netjes geknipt zijn. De eerste kinderen die hij opving was een tweeling, één van de meisjes is inmiddels getrouwd en haar tweelingzus is naar Zuid Korea verhuisd.

Afgelopen winter zijn er veel kalfjes geboren. Helaas zijn er een groot aantal kalfjes doodgegaan van de kou. Dhr. Han was hier ontzettend verdrietig om, ook omdat hij hierdoor minder inkomsten heeft. Als de kalfjes 2 jaar oud zijn dan verkoopt hij de mannetjes voor 800 Yuan (€ 110,–). Dit geld heeft hij nodig om voor zijn mensen te kunnen zorgen. Hij heeft zeer dringend een nieuwe stal nodig om de koeien een goed onderkomen te geven in de winter. De huidige stal zijn een paar stokken met wat plastic eroverheen. De bouwkosten van een goede, grote stal bedragen ongeveer 530.000 Yuan (€ 75.000, –).

Hij heeft zo’n groot hart voor oude mensen. Hij geeft regelmatig ossen aan oude mensen, zodat zij deze kunnen gebruiken voor het werk op het land. Soms geeft hij een koe, zodat zij daarmee kunnen fokken en de kalfjes verkopen. Hier vraagt hij helemaal geen geld voor, omdat die mensen heel arm zijn en hij hen op die manier kan helpen. Als er oude mensen in de buurt zijn overleden die niemand meer hebben, dan regelt hij alles wat er bij een begrafenis komt kijken. Hij vraagt aan kennissen en buren of zij een beetje geld willen geven om begrafeniskleding en een kist voor de dode te kopen.

Helaas kan de opbrengst van de fruitbomen niet meer verkocht worden, er is geen markt meer, omdat er in deze omgeving te veel appelbomen zijn. Als de appels rijp zijn geeft de heer Han deze aan de arme mensen in de dorpjes.