Studenten
De studenten die we helpen kunnen goed leren, maar hebben doorgaans geen geld om een universitaire studie te volgen. Het zijn weeskinderen, kinderen met gehandicapte ouders, gescheiden ouders of alleen grootouders.
Wij helpen door hun hele opleiding van 4 of 5 jaar te betalen. Gemiddeld zijn de kosten 15.000 Yuan = € 2.000,– per jaar . Dit is bestemd voor schoolgeld, kamer, eten, boeken en zakgeld.
Het vinden van donateurs hiervoor is vaak lastiger dan bij jonge kinderen. Terwijl door het helpen van een student vaak een hele familie wordt geholpen. Als de studenten na hun studie namelijk een betaalde baan vinden, profiteren ook andere familieleden hiervan.
Op dit moment ondersteunen we 1 student en twee middelbare scholieren die anders niet naar school zouden kunnen gaan.
16 studenten die we in het verleden hebben gesteund zijn inmiddels afgestudeerd en kunnen nu in hun eigen onderhoud voorzien. Een aantal van hen zijn getrouwd en in 2020 hebben 4 gezinnetjes een baby gekregen.
Mede dankzij uw hulp konden deze jongeren een toekomst opbouwen en een gezin stichten.
Huidige studenten
2016
So Sul Meh
De vader van So Sul Meh is in 2013 overleden. Hij had hoge bloeddruk en hartproblemen. Ze houdt heel veel van traditionele Koreaanse folklore: zij kan heel goed zwaaien met een lange sliert aan een hoedje. Zij is de beste van de streek. Ze sport graag: basketbal, tafeltennis en volleybal. In 2017 is ze naar de middelbare school gegaan. Haar moeder heeft veel problemen met haar maag en kan daardoor niet veel werken. Vanaf 2016 helpen we hen financieel, waardoor zij medicijnen kunnen kopen. Ze zijn ontzettend dankbaar voor de bezoeken en de financiële hulp. Wij zijn de enige familie die ze hebben. De nabestaande uitkering is maar 150 Yuan = ongeveer € 20,– per maand.
Met So Sul Meh gaat het veel beter dan in 2018. Ze is ouder en wijzer geworden. Het studeren gaat ook veel beter omdat ze nu gewend is op de middelbare school. Dit jaar zit ze in het 3e studiejaar van de middelbare school.
Volgend schooljaar moet ze naar de hogere middelbare school in de stad.
De kosten voor deze school bedragen 1.000 Yuan = € 127,50 p.m.
Met haar moeder gaat het niet zo goed. Ze is heel zwak en heeft veel pijn in haar maag. Ze is heel mager geworden en kan niet meer werken. We hebben haar toegezegd dat we haar zullen blijven helpen. Daar is ze enorm dankbaar voor.
So Sul Meh zit nu het 1e studiejaar van de hogere middelbare school in de stad. In totaal duurt de opleiding 3 jaar. De kosten voor deze opleiding zijn hoger, omdat ze hier intern verblijft. De studie valt haar een beetje zwaar, omdat ze hier veel strenger zijn dan in het dorp waar ze vandaan komt. Ze gaat elk weekend naar huis om bij haar moeder te zijn. Vroeger spraken ze niet veel met elkaar, maar tegenwoordig is de relatie veel beter. Sul Meh heeft nog steeds problemen met haar hart en gebruikt daar medicijnen voor. Haar moeder heeft nog steeds last van haar maag.
In het dorp waar ze wonen hebben ze geen problemen met corona gehad, dus hoeven ze geen mondkapje te dragen.
So Sul Meh heeft het 1e jaar van de hogere middelbare school goed afgerond. In China zitten de kinderen 6 dagen per week op de middelbare school. In augustus heeft ze 3 weken vakantie gehad. Het is geen spraakzaam meisje en heeft niet veel gesprekken met haar moeder gehad. Na de schoolvakantie heeft zij 3 dagen voor haar moeder in het ziekenhuis gezorgd. Ze is nu bezig met het 2e studiejaar. In totaal duurt de opleiding 3 jaar.
So Sul Meh heeft het 2e jaar van de hogere middelbare school goed afgerond en is inmiddels met haar 3e tevens laatste jaar van de middelbare school bezig. Het hele jaar heeft in het teken van de corona gestaan, wat betekent dat zij alleen online les thuis heeft gekregen. Daardoor zijn de resultaten toch minder dan wanneer ze naar school kunnen gaan. De relatie met haar moeder is hierdoor wel veel verbeterd. Volgend jaar wil ze met een universitaire studie beginnen. Wij zullen haar gedurende deze opleiding blijven steunen.
So Sul Meh heeft het 3e jaar van de hogere middelbare school goed afgerond. Sinds September 2023 gaat ze naar de Liaoyuan Branch of Jilin Normal Universiteit in Changchun. Ze is met de studie voor docent begonnen. Helaas heeft ze niet genoeg punten gehaald met de toelatingstoets en moet ze 1 jaar langer studeren om deze punten te behalen. Dat betekent dat zij 5 jaar over haar studie zal doen.
Het schooljaar begint altijd met een soort militaire training waar alle studenten verplicht aan mee moeten doen. Dat vond ze leuk, maar wel heel zwaar.
2008
Huh Ho Bum
Huh Ho Bum is in 1999 geboren. Volgens zeggen was zijn moeder in verwachting toen zij in China is gekomen. Daar is zij met een Chinese gehandicapte man “getrouwd”. Ze is naar een ander land gegaan en heeft Ho Bum achtergelaten. Zijn “vader” kon en wilde niet voor hem zorgen. Toen is hij naar het gehandicaptenhuis van de heer Lee gebracht. Wij hebben hem in 2008 voor het eerst ontmoet toen hij 9 jaar was.
Omdat Ho Bum niet gehandicapt is, heeft de heer Lee een arm gezin gevonden dat voor hem wilde zorgen, zodat hij naar een gewone school kon gaan. Ondertussen heeft hij ook de middelbare school doorlopen en is hij geslaagd voor de examentoets om naar de universiteit te gaan. Het eerste jaar gaat hij in Hunchun studeren, daar moet hij een keuze maken in welke richting hij verder wil gaan studeren in Yanji.
De studiekosten voor het eerste jaar bedragen 12.562 Y = € 1.675,–.
Dit is voor de opleiding, boeken, kamer en eten.
Omdat de heer Lee de kosten voor een universitaire opleiding niet kan betalen hebben wij toegezegd om hem te helpen. Het is belangrijk dat hij mogelijkheden krijgt om na zijn studie een eigen bestaan op te bouwen.
Het 1e jaar op de universiteit in Hun Chun is vanwege corona heel lastig geweest. De studenten hebben te weinig lessen gekregen en krijgen daarom 1 jaar extra lessen. De universiteiten zijn gesloten voor buitenstaanders. Er mag niemand het gebouw in of uit. De studenten zijn intern en mogen de campus niet verlaten. In de zomervakantie is hij wel thuis in het gehandicaptenhuis geweest. Volgend jaar hoopt hij naar de universiteit in Yanji te kunnen gaan.
Huh Ho Bum volgt de opleiding economie. Het 2e jaar op de universiteit in Hun Chun is vanwege corona ook weer lastig geweest, daarom is de opleiding met 1 jaar verlengd. Hij is een middelmatige student en wilde graag in Yanji studeren, maar het is voor hem beter om in Hunchun te blijven. In zijn vrije tijd houdt hij ervan om te voetballen.
Huh Ho Bum volgt de opleiding economie. Het 3e jaar op de universiteit in Hun Chun is vanwege corona weer lastig geweest. Hij doet goed zijn best en is nu bezig om zijn studie af te ronden. Hij heeft regelmatig contact met de heer Lee en laat weten dat het goed met hem gaat.
Huh Ho Bum vindt dat het leven op de universiteit veel gemakkelijker is dan op de middelbare hogere school. Op de universiteit heb je veel meer vrijheid en zelfstandigheid. Hij heeft daardoor veel geleerd. In augustus is hij gestart met zijn laatste jaar van de opleiding economie in Hunchun.
In de vakantie heeft hij gewerkt bij een bedrijf dat computerprogramma’s maakt. Dat vindt hij heel leuk werk.
Jammer genoeg had hij destijds niet genoeg punten bij zijn toelatingstoets voor de universiteit om een opleiding ICT te volgen.
Lee Dzeh Rak
Lee Dzeh Rak is in 2003 geboren. Hij had een vader en een moeder en een oudere broer. Deze broer had een psychische ziekte en zorgde altijd voor veel problemen in de buurt. Dat was voor zijn ouders verschrikkelijk. Toen zijn moeder ernstig ziek werd, zag zijn vader geen andere uitweg dan zijn oudste zoon om te brengen en daarna zelfmoord te plegen. Zijn moeder is heel erg ziek geworden en gestorven. Dzeh Rak was toen 14 jaar (Ned. leeftijd 13 jaar). Omdat hij wees geworden was stond hij opeens op straat en kon nergens terecht. Hij werd door de heer Lee in 2016 opgevangen in het gehandicaptenhuis, ondanks dat hij een gezonde jongen is. Hij zat toen net op de middelbare school. Hij kan heel erg goed rennen en heeft al meerdere medailles gehaald. Het schoolsysteem in China is zo dat je eerst 3 jaar naar de lagere middelbare school moet en dan naar een hogere middelbare school. Dzeh Rak gaat nu in Longjing naar de hogere middelbare school. Helaas zijn daar veel meer kosten aan verbonden dan voor de eerste 3 jaar, kosten die de heer Lee niet kan betalen. Daarom willen wij graag helpen om Dzeh Rak een kans te geven om naar school te blijven gaan. Hij hoeft niet op school te slapen, maar slaapt thuis in het gehandicaptenhuis.
Hij zit nu in groep 2 van de hogere middelbare school in Longjing. Het gaat goed met hem. Omdat hij vaak ’s avonds naar school moet heeft de heer Lee van het gehandicaptenhuis een familie in de stad gevonden waar hij kan wonen, zodat hij niet meer iedere keer naar het gehandicaptenhuis in het kleine dorpje hoeft te gaan om te slapen. Vanwege corona is het veel moeilijker om van de ene plaats naar de andere te gaan.
Lee Dzeh Rak heeft groep 2 van de hogere middelbare school in Longjing afgerond. Het gaat goed met hem.
In september is het 3e en laatste jaar van de hogere middelbare school gestart. Ook hij is een gemiddelde leerling.
In mei 2022 moet hij een toets doen voor de universiteit.
Hij houdt heel erg van sport: hij kan heel goed rennen en gaat graag basketballen en voetballen.
Lee Dzeh Rak heeft het 3e jaar van de hogere middelbare school in Longjing met goede cijfers afgerond.
Dzeh Rak is naar de universiteit in Gwangzou Zuid-China gegaan. Hij gaat de studie economie doen voor 1 jaar. Daarna gaat hij in militaire dienst. Als hij klaar is met zijn militaire dienst gaat hij zijn studie afmaken. Het is gemakkelijker om een goede baan te krijgen als je in militaire dienst hebt gezeten, want een militair is een belangrijk persoon voor het land. Het beleid in China is dat de regering dan zorgt voor een goede baan. Dat 1e jaar op de universiteit zullen wij hem financieel ondersteunen.
Lee Dzeh Rak heeft het heel goed naar zijn zin op de universiteit in Gwangzou in het zuiden van China. Hij zit nu in het 2e jaar van de opleiding business economics en vindt deze studie niet moeilijk. Hij heeft veel vrienden wat het leven een stuk gemakkelijker maakt. Hij is alleen nog niet gewend aan het eten, omdat dat hier heel anders smaakt. Hij vindt het wel heel jammer dat hij niet in militaire dienst kan gaan, omdat hij is afgekeurd vanwege zijn slechte ogen. Op dit moment weet hij nog niet precies wat hij in de toekomst wil gaan doen, maar zet zich in om zijn opleiding goed af te ronden.